سین روستایی است بسیار قدیمی که در سال ۱۳۹۱ با تصمیم وزارت محترم کشور به شهر تبدیل شد و در حال حاضر در تقسیمات کشوری به عنوان شهر سین آمده است. این شهر دارای قدمتی دو هزار ساله می باشد که در فاصله ۱۰ کیلومتری شمال شهر اصفهان در شهرستان بُرخوار، مرز با شهرستان شاهین شهر و میمه و هم جوار با شهرهای دستگرد، گز و گرگاب واقع شده است. شهر سین در گذشته از قدیمی ترین روستای شهرستان بُرخوار محسوب می شده است و در کل منطقه بُرخوار در گذشته از پر جمعیت ترین و کهن ترین آبادیها بوده است. جمعیت سین، در حال حاضر شش هزار نفر و شغل بیشتر مردم آن به ترتیب کشاورزی ، دامداری و قنادی … است.
سین شهری است با پیشینه چند هزارساله دارای نشانه های آشکاری از تمدن، فرهنگ و کیفیت معیشت زندگی که همچنان نیز در آن باقیست. در کوچه ها و خیابان های این شهر آثار دوران تاریخی همچون زرتشتیان، سلجوقیان، صفویان و …. به چشم می خورد. شهر سین، قدیمی ترین شهر در شهرستان برخوار و یکی از قدیمی ترین شهرها در شمال اصفهان می باشد که با حفظ بافت تاریخی و خانه های قدیمی، میراث کهن، آداب و رسوم گذشتگان را زنده نگاه داشته است. در گوشه و کنار این شهر تاریخی، دیوارهای گلی و خشتی خانه های قدیمی با همان اسلوب کهن چشم نوازی می کند. از دوره اسلامی در شهر سین یک مسجد بسیار زیبا با مناره های باشکوه پابرجاست که متعلق به دوره سلجوقی می باشد. مردم سین به مهمان نوازی شهره می باشند. شهر سین در گذشته با عنوان روستای سین پیش از ساخت جاده اصفهان- گز- مورچه خورت تا زمان شاه عباس صفوی، اولین منزل (بارانداز) در جاده قدیم اصفهان-ری بوده است که در فاصله ۳ فرسنگی شمال شهر اصفهان قدیم واقع شده بود. براساس اسناد تاریخی شهر سین از لحاظ تجاری محل عبور بازرگانان و مسافرینی بوده است که از ری عازم اصفهان بوده اند
