مسجد سین یکی از بهترین بناهای ایران است که آثار دوره سلجوقی در آن به خوبی نمایان است.

مسجد سین بعد از ساخت مناره آن احداث شده است که در مقایسه این بنا با بنای مسجد گز بیشتر اختصاصات دوره سلجوقی را در خود حفظ نموده است. در حالی که از شباهات این مسجد با مسجد گز می توان به کوچه و مدخل مسجد اشاره نمود که مناره مرتفع آن نیز در گوشه شمال غربی مسجد واقع شده است. دیواره های مسجد از تزئینات گچ بری، مشابه با تزئینات دیواره های ایوان شرقی مسجد جامع اصفهان برخوردار است. طاق گنبدی شکل مسجد، از مقرنس های درشت آجری مشابه طاق های مقرنس دار آجری مسجد جامع اصفهان می باشد. خطوط گچبری اطراف محراب مسجد بر زمینه آبی رنگ و مزین به آیه الکرسی می باشد.

مسجد و مناره سین متعلق به دوران سلجوقی است. این مسجد در فاصله ۵ کیلومتری شمال شهر گز بُرخوار در مرکز شهر سین واقع شده است. مساحت آن بالغ بر ۴۰۰ متر مربع به سبک دو ایوانی می باشد.

اصلی ترین قسمت بنا، ایوان جنوبی با محراب سلجوقیِ زیبای آجری با ترئینات گچ بُری بی نظیر آن است. این ایوان فضایی به ابعاد ۵/۶ * ۴ متر در ضلع غربی مسجد است. ازز دیگر جلوه های مسجد شبستانی زیبا و کوچک و مناره ای به ارتفاع ۳۰ متر است. مناره از وسط کج شده و اختلاف شاغول ۳۰/۱متری از بالا تا پایین مناره را دارد. این مناره چشم هر بیننده ایی را به سمت خود و آسمان آبی بالای آن جلب می کند.

این مناره از میانه کج شده است. قدیم الایام همانند مناره‌های محله جویباره اصفهان افزون بر اذان گویی، بر فراز آن آتش برمی‌افروختند تا کاروانیان گم گشته در بیابان بتوانند راه خویش را به سوی آبادی و شهر اصفهان باز جویند.

در پایین این منار کج، کتیبه‌ای منقوش به تاریخ ۵۲۶ هجری قمری (عصر سلجوقی) قرار دارد. این کتیبه را از منظر تاریخی قدیمی تر از کتیبه موجود در مسجد جامع اصفهان می دانند. این درحالی است که به گفته مورخین تا پیش از این کتیبه موجود در مسجد جامع اصفهان قدیمی‌ترین کتیبه تاریخ دار ایران دانسته می‌شده است.

همچنین در منابع تاریخی آمده که یکی از جنگهای سلطان جلال الدین خوارزمشاه با سپاهیان مغول در پای همین مناره تاریخی سین صورت گرفته است. از دیگر ویژگی های بنا کتیبه کاشیِ فیروزه ای به خط کوفی مزین به آیه ۳۳ سوره فصلت به عنوان بلندترین کتیبه تاریخی در بالای مناره است .

تاریخ کتیبه مناره سین قدیمی ترین تاریخ موجود تاکنون بر بنای مزین به کاشی در ایران می باشد.

مناره سین نشان از قدمت و تمدنی دیرینه در شهر سین دارد. به گونه ای که دکتر هنرفر در کتاب خود در خصوص این مناره چنین می نویسد. مناره مسجد سین براساس کتبه تاریخی آن متعلق به سال ۵۲۶ه. قریال قبل از ساختمان گنبد مسجد، به اتمام رسیده و تاریخ کتیبه آن قدیمی ترین تاریخ است که تاکنون بر روی یک بنای مزین به کاشی در ایران دیده شده است. کتیبه فوقانی مناره به خط کوفی برجسته، با کاشی فیروزه ای، شامل آیه ۳۳ از سوره فصلت است. برجانب شرقی قاعده مربع شکل پایین مناره که با پشت بام مسجد هم سطح است به خط کوفی با آجر برجسته، بر زمینه آجری، توام با تزیینات ساده گچبری در چهار سطر متن زیر نوشته شده است:

بنام خداوند بخشنده مهربان امر نمود به ساخت ابم مناره بنده گنهکار که امید به عفو خداوند کنعان دارد ابواسماعیل محمد ابن الحسین بن علی بن زکریا قبول کند خداوند از او و اتمام ساخت این مناره در سال ۵۲۶ ه.ق

همچنین در منابع تاریخی آمده است که یکی از جنگهای سلطان جلال الدین خوارزمشاه با سپاهیان مغول در پای همین مناره تاریخی ین صورت گرفته است.